(do zamykania)

См. также в других словарях:

• zamknięcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zamknąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zamknięcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zamknięcieęć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… …   Słownik frazeologiczny

• blokada — ż IV, CMs. blokadaadzie; lm D. blokadaad 1. «system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa (koalicji państw), obiektu, miasta, twierdzy itp. w celu wymuszenia ustępstw terytorialnych, ekonomicznych, politycznych lub do kapitulacji»… …   Słownik języka polskiego

• gniazdo — n III, Ms. gnieździe; lm D. gniazd 1. «pomieszczenie, schronienie z gałęzi, traw, gliny itp., przygotowane przez ptaki lub inne zwierzęta dla wylęgu i wychowania potomstwa; legowisko, cały wyląg z rodzicami i z tym pomieszczeniem, legowiskiem… …   Słownik języka polskiego

• haczyk — m III, D. a, N. haczykkiem; lm M. i 1. «przedmiot zakrzywiony na końcu, najczęściej z metalu lub drutu, o różnych kształtach w zależności od zastosowania» a) «służący do zawieszania na nim czegoś» Stalowy, plastykowy haczyk. Okrągły haczyk.… …   Słownik języka polskiego

• klamka — ż III, CMs. klamkamce; lm D. klamkamek «ruchoma, zwykle metalowa lub plastykowa rączka przy zamku u drzwi, służąca do ich otwierania i zamykania» Nacisnąć klamkę. ◊ Klamka zapadła, zapadnie «stało się, stanie się coś, czego nie da się cofnąć,… …   Słownik języka polskiego

• klapa — ż IV, CMs. klapapie; lm D. klap 1. «pokrywa, którą można podnosić i opuszczać, zamykająca otwór, wejście do jakiegoś pomieszczenia, do wnętrza czegoś» Klapa ciężarówki, czołgu, fortepianu. Klapa do piwnicy, od piwnicy. Otworzyć, podnieść, opuścić …   Słownik języka polskiego

• klarnet — m IV, D. u, Ms. klarnetecie; lm M. y «drewniany instrument muzyczny dęty ze stroikiem pojedynczym, mający kształt rury lekko rozszerzonej u dołu, z otworami bocznymi i z klapami do ich zamykania» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… …   Słownik języka polskiego

• kran — m IV, D. u, Ms. krannie; lm M. y pot. «urządzenie służące do zamykania i otwierania dopływu cieczy lub gazu; kurek, zawór kurkowy» Otworzyć, zamknąć, zakręcić kran. Myć się pod kranem. Woda z kranu. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• nitownik — m III, D. a, N. nitownikkiem; lm M. i «ręczny przyrząd do nitowania, zaopatrzony w mechanizm dźwigniowy do zamykania nitów» …   Słownik języka polskiego